Friday, May 24, 2013

പ്രണയമേ

ഈ ജന്മ സായാഹ്നത്തില്‍ എന്നെയും
കാത്തു കാത്ത് നിന്നോരു പ്രണയമേ
എത്ര നാള്‍ കാത്തിരുന്നു ഞാന്‍
നിന്‍ മനമൊന്നറിയുവാനായ്

എത്ര സന്ധ്യകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു പോയ്
നിന്‍ മിഴികളെന്നിലൊന്നു പതിഞ്ഞീടുവാന്‍
ഏതു ജന്മ പുണ്യമോ , ഏതു സ്വപ്ന സാഫല്യമോ
എന്‍ പ്രാണനില്‍ പ്രാണനായ് നീയണഞ്ഞത്

എന്‍ മിഴികളില്‍ വിരിയും പൂവ് പോല്‍
ചൊടികളില്‍ ഇറ്റിടും തേന്‍ൻകണം പോല്‍
സിരകളിലൊഴുകീടും ചുടു നിണം പോല്‍
മനസ്സിന്‍ വരികളില്‍ പതിച്ചീടാം നിന്‍ മുഖം.....

No comments:

Post a Comment